Masaże dla każdego
01 — Masaż klasyczny
Opis masażu klasycznego odnosi się do terapii, która ma na celu zarówno zabieg relaksujący, jak i leczniczy. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów masaży, pozwala on ukoić nerwy i rozluźnić napięte mięśnie. Taki rodzaj fizjoterapii pomaga w chorobach dotykających zarówno ciało Pacjenta, jak również jego psychikę.
02 — Masaż relaksacyjny
Masaż relaksacyjny Celem masażu relaksacyjnego, zgodnie z nazwą, jest uspokojenie organizmu oraz wprowadzenie go w stan relaksu. To doskonała forma terapii niemal dla każdego – pozwalająca m.in.:
- zredukować napięcie mięśniowo – nerwowe,
- zrelaksować umysł,
- uzyskać uczucie pełnego odprężenia,
- zmniejszyć poziom stresu.
- zniwelować dolegliwości bólowe (sprawdza się zatem m.in. po kontuzjach, a także, wspomagająco, w trakcie rehabilitacji po wypadkach),
- poprawić metabolizm – przyspieszając proces spalania zbędnej tkanki tłuszczowej,
- poprawić ukrwienie ciała – zapewniając rozszerzenie naczyń włosowatych i zapobiegając powstawaniu zakrzepów żylnych,
- stymulować układ limfatyczny – pomagając szybciej usunąć toksyny z organizmu i wzmacniając naszą odporność.
03 — Masaż sportowy
Masaż sportowy bazuje na technikach masażu klasycznego. Masaż rozpoczyna się od rozgrzania mięśni poprzez rozcieranie, ugniatanie i oklepywanie ciała. Zabiegi te należy wykonywać dość energicznie i wkładając w to więcej siły niż w przypadku tradycyjnego masażu.
Wszechstronne wpływa na rozwój całego organizmu zawodnika , szczególny widoczny jest jej wpływ na układ krążenia ,oddychania ,nerwowy , kostno -stawowy i mięśniowy .W treningu należy uwzględnić ćwiczenia wpływające na rozwój wytrzymałości , maksymalnego tempa w czasie gry , umiejętność , przystosowania się do zmiennego rytmu gry, szybkość . Największe obciążenie trwa przez od 5-8 sekund , po czym następuje odpoczynek czynny , który pozwala na częściowe zregenerowanie sił do czasu wystąpienia kolejnego maksymalnego obciążenia . W piłce nożnej najbardziej obciążone są mięśnie kończyn dolnych , gdyż w trakcie gry dominują trucht , start , przyspieszenie i biegi w tempie ,drybling prowadzenie piłki , wyskoki , wślizg itp.
Piłka nożna -najczęstszymi przyczynami uszkodzeń są upadki , zderzenie zawodnikiem i uderzenie piłko.Do typowych urazów należą , skręcenie stawów kolanowych ,naderwanie wiązadła pobocznego piszczelowego ,zgniecenie łąkotki , naderwanie mięśni (głównie przywodzicieli uda ), złamanie kości piszczelowej . U bramkarzy dochodzi do obręczy barkowej , okolicy stawów łokciowych i palców rąk oraz złamań obojczyka i żeber.
04 — Masaż izometryczny
Masaż izometryczny stanowi odmianę masażu klasycznego. Wykonuje się go przede wszystkim przy zanikach mięśniowych, a jego celem jest zwiększenie masy i przywrócenie siły osłabionym mięśniom, bez obciążania całego organizmu ćwiczeniami fizycznymi.
05 — Leczenie ultradźwiękami
Terapia ultradźwiękowa (określana także jako sonoterapia, fonoterapia, ultrasonoterapia albo ultrafonoterapia) polega na oddziaływaniu poprzez skórę na głębiej położone struktury ciała fali ultradźwiękowej (fali mechanicznej, akustycznej, o częstotliwości powyżej granicy słyszalności) w celu uzyskania efektów terapeutycznych, przede wszystkim efektu przeciwbólowego i stymulacji komórkowych procesów naprawczych, poprzez wywoływanie zjawisk fizjologicznych spowodowanych działaniami termicznymi (cieplnymi) i atermicznymi (głównie mechanicznymi).
06 — Refleksologia
1. Refleksologia – czym jest, na czym polega i jakie mogą być skutki
Problemy z krążeniem, przemianą materii oraz nadmierny stres to tylko niektóre dolegliwości, jakie może leczyć refleksologia. Już w czasach starożytnych wierzono, że praktyka ta jest sposobem na powrót do zdrowia i pozbycie się wszelkich schorzeń, które mogą utrudnić codzienne funkcjonowanie. Czym jest refleksologia, co oznaczają tajemnicze receptory na dłoniach i stopach i w jaki sposób ich uciskanie może wpływać na nasze zdrowie?2. Co to jest refleksologia
Refleksologia zwana jest inaczej terapią zonową i jest zaliczana do medycyny holistycznej. Opiera się na umiejętnym uciskaniu konkretnych miejsc na stopach, dłoniach , twarzy oraz uszach. Miejsca te nazywa się refleksami. Uciskając dane punkty, można poprawić ogólne samopoczucie i wpłynąć na funkcjonowanie całego organizmu.3. Krótka historia refleksologii
Trudno wskazać jakąś konkretną datę powstania refleksologii. Mówi się, że refleksologia jest stara jak świat. Człowiek bowiem od bardzo dawna stosował masaż stóp, ale robił to instynktownie, nie mając na celu uzdrawiania konkretnych części ciała. Ludźmi kierowała raczej chęć zrelaksowania się, odpoczynku i tym samym poprawy swojego samopoczucia. Zdaniem specjalistów początków refleksologia ma swoją genezę około 5000 lat p.n.e. w Chinach. Refleksologia nawiązywała do założeń tradycyjnej medycyny chińskiej, według której ciało człowieka składa się z kanałów energetycznych, zwanych meridianami, przez które płynie energia życiowa. Wszelkie zaburzenia związane z przepływem energii objawiają się w postaci różnych chorób i dolegliwości. Pierwszym dowodem na to, że została zastosowana refleksologia, jest znaleziona w egipskiej Sakkarze płaskorzeźba z grobowca Ankhmabora. Przedstawia ona dwóch mężczyzn masujących stopy dwóm innym mężczyznom.07 Kinesiotaping – sekret plastrowania
Plastrowanie dynamiczne oraz materiał tworzący lecznicze taśmy opracował w latach 70. ubiegłego wieku Japończyk, doktor Kenzo Kase. Połączył w ten sposób oddziaływanie metod fizycznych ze stymulacją naturalnych procesów naprawczych i leczniczych zachodzących w organizmie. Zamierzeniem twórcy kinesiotapingu było opracowanie metody terapeutycznej, która przynosiłaby pacjentowi korzyści w trybie ciągłym a nie tyko w czasie, kiedy odbywa się fizjoterapia.
Tak powstały taśmy kinesiotaping (taping – tak z języka angielskiego nazywa się plastrowanie, kinesiology to nauka o ruchu). Wykonane są z bawełny i kleju akrylowego, mają ciężar i grubość zbliżone do tych samych właściwości skóry. Są antyalergiczne, przepuszczają powietrze i nie krępują ruchów. Nalepione na skórę mogą działać wielokierunkowo:
- likwidować lub zmniejszać ból (plastry przeciwbólowe) – badania potwierdzają, że działają pozytywnie nawet w przypadku ostrego, silnego bólu pooperacyjnego, eliminując konieczność stosowania środków przeciwbólowych;
- regulować napięcie mięśniowe, a przez to wpływać na ich siłę działania i zakres ruchu;
- chronić przed urazami;
- likwidować lub redukować obrzęki;
- umożliwiać uprawianie sportu w sytuacji, kiedy potencjał mięśni, wiązadeł i stawów jest ograniczony chorobą lub pozostałościami po urazie;
- wspomagać terapię usprawniającą układ ruchu (działają podobnie jak plastry rozgrzewające).
Z powodu tak szerokiego spektrum terapeutycznego, plastry wykorzystywane są obecnie w wielu dziedzinach medycyny: neurologii, ortopedii, ginekologii, pediatrii, onkologii. W ortopedii stosowane są w takich schorzeniach jak m.in.:
- urazy kolana
- urazy kręgosłupa
- uraz stawu skokowego
- zerwane więzadła kolana lub inna kontuzja kolana
- kontuzja barku
- uszkodzone wiązadło krzyżowe.
Plastry działają zbawiennie na układ mięśniowy człowieka, wymuszają prawidłową postawę i sprawdzają się przy korekcji istniejących już wad postawy.
Plastry Kinesiotaping – jak naklejać i jak działają?
Na ciało naklejane mogą być taśmy mniej lub bardziej rozciągliwe – zależnie od wskazań. Nie można ich przyklejać w sposób przypadkowy, ponieważ nie spełnią swojej roli a nawet mogą zaburzyć prawidłową biomechanikę elementów układu ruchu. Muszą być nakładane na skórę w ściśle określonych miejscach i w ściśle określony sposób. Najlepiej, jeśli plastry przykleja przeszkolony fizjoterapeuta – wtedy prawdopodobieństwo, że perfekcyjnie spełnią swoje zadanie, wynosi 100%.
08 — Punkty spustowe (trigger points)
1. Czym są punkty spustowe?
Punkty spustowe (ang. trigger points) mięśniowo-powięziowe to nadwrażliwe miejsca zlokalizowane w obrębie brzuśca mięśnia szkieletowego lub powięzi. Występują zwykle w nadmiernie napiętym paśmie włókien mięśniowych jako wyczuwalne palpacyjnie zgrubienie, które pod wpływem kompresji wywołuje ból charakteryzujący się promieniowaniem lub rzutowaniem w inne miejsce. Punkty spustowe często pojawiają się w mięśniach chronicznie przeciążonych, a czynnikiem sprzyjającym ich powstawaniu jest również stres emocjonalny. Mogą zmniejszać elastyczność mięśni, co za tym idzie – ograniczać zakres ruchomości w stawach oraz osłabiać mięśnie.
2. Punkty spustowe – rodzaje
Punkty spustowe nie są jednolitą grupą, gdyż dzieli się je na wiele różnych rodzajów. Są to:
- aktywne punkty spustowe – powodujące samoistne dolegliwości bólowe. Są bardzo wrażliwe w czasie palpacji, a podczas kompresji wywołują charakterystyczne dla siebie wzorce bólu promieniującego lub rzutowanego. Zmniejszają elastyczność mięśni i powodują ich osłabienie. Ponadto mogą wzbudzać lokalne drżenia mięśniowe;
- utajone punkty spustowe – nie powodują samoistnych objawów bólowych, lecz pod wpływem nacisku wywołują dolegliwości lokalne oraz rzutowane lub promieniujące. Dodatkowo mogą stać się punktami aktywnymi lub powstać z punktów aktywnych. Zmniejszają elastyczność mięśni i powodują ich osłabienie;
- satelitarne punkty spustowe – mogą powstać w obrębie tego samego mięśnia, w którym obecny jest pierwotny (główny) punkt spustowy, mogą także występować w innych mięśniach związanych z obszarem rzutowania pierwotnego punktu spustowego. Zwykle ulegają dezaktywacji po zlikwidowaniu pierwotnego punktu spustowego.
- embrionalne punkty spustowe – wrażliwy palpacyjnie punkt w obrębie mięśnia szkieletowego lub powięzi, który nie daje dolegliwości rzutowanych ani promieniujących może stanowić tzw. punkt spustowy embrionalny. Pod wpływem dalszych obciążeń może przerodzić się on w utajony, a następnie aktywny punkt spustowy;
- centralne punkty spustowe – zlokalizowane w środkowej części brzuśca mięśniowego, w okolicy zakończenia nerwowego;
- obwodowe punkty spustowe – znajdują się w obrębie przejścia mięśniowo-ścięgnistego lub przyczepu. Mogą wywoływać entezopatię (zmiany chorobowe przyczepu ścięgnistego).
3. Proces powstawania punktów spustowych
Na początku musi dojść do podrażnienia tkanki mięśniowej – np. na skutek przeciążenia, naciągnięcia, uderzenia, schłodzenia, mikrourazów. W efekcie tego następuje uwalnianie drażniących związków chemicznych (w efekcie podrażnienia), m.in. substancji neurowazoaktywnych i zwiększenie wrażliwości zakończeń nerwowych na skutek działania substancji drażniących.
Następnie ma miejsce obrzęk naczyń krwionośnych i zwiększenie ich przepuszczalności, co prowadzi do obrzmienia okolicznych tkanek. Nacisk obrzmiałych tkanek na pobliskie naczynia kapilarne, powodujący lokalne niedokrwienie, co za tym idzie – niedotlenienie tkanek i upośledzenie ich funkcji.
Wzrost wydzielania substancji drażniących i uwrażliwienie receptorów bólowych powoduje progres odczuwanych dolegliwości aż do dokuczliwego bólu. Z kolei zwiększona aktywność układu współczulnego powoduje uwalnianie innych substancji, m.in. noradrenaliny. Nadwrażliwe zakończenia nerwowe odbierają to jako dodatkowy bodziec i przekazują informację o większym bólu.
4. Diagnostyka punktów spustowych
Punkty spustowe aktywne lub utajone występują niemal u każdego, włączając osoby młode. W efekcie, aby odnaleźć punkt spustowy należy w pierwszej kolejności zlokalizować nadmiernie napięte pasmo włókien mięśniowych. Wykonywanie ruchów z naciskiem w poprzek takiego pasma powinno doprowadzić do ustalenia, który obszar jest najbardziej wrażliwy i w nim ściślej poszukiwać zgrubienia, które pod wpływem kompresji wywoła ból promieniujący lub rzutowany. Jeżeli miejsce wrażliwe nie daje takich dolegliwości, mówimy wtedy o punkcie maksymalnie bolesnym, jednak nie jest to poszukiwane.
Punkty spustowe aktywne lub utajone występują niemal u każdego, włączając osoby młode. W efekcie, aby odnaleźć punkt spustowy należy w pierwszej kolejności zlokalizować nadmiernie napięte pasmo włókien mięśniowych. Wykonywanie ruchów z naciskiem w poprzek takiego pasma powinno doprowadzić do ustalenia, który obszar jest najbardziej wrażliwy i w nim ściślej poszukiwać zgrubienia, które pod wpływem kompresji wywoła ból promieniujący lub rzutowany. Jeżeli miejsce wrażliwe nie daje takich dolegliwości, mówimy wtedy o punkcie maksymalnie bolesnym, jednak nie jest to poszukiwane miejsce.
- 9. Jest możliwość wykupienie voucher na masaże z 20 procentowym rabatem na wiele na wybrane masaże lub zabiegi .Nabycie vouchera na masaże płaci sie tylko za iloeść masaży jednorazowo kwotę można też na prezent osobie bliszej koledze czy koleżance czy komuś bliskiemu.
2 Borowina w Masażu.
Borowina to rodzaj torfu przetworzonego przez bakterie. To skała osadowa, która powstaje z butwiejących roślin w wilgotnych warunkach. Borowina jest znana i ceniona od wieków. Wykorzystuje się ją do łagodzenia wielu dolegliwości. Wspiera leczenie stawów, mięśni i kości, a także chorób kobiecych. Stosowana w kosmetyce poprawia wygląd skóry i włosów. Co warto wiedzieć?
1. Co to jest borowina?
Borowina jest biologicznie czynnym rodzajem torfu o specyficznych właściwościach fizykochemicznych. To nieodwodniony torf, który powstaje w wyniku naturalnych, długotrwałych procesów biologicznych i geologicznych przy udziale mikroorganizmów i wody przy niewielkim dostępie powietrza.
Jakie właściwości posiada borowina? Ponieważ zawiera kwasy fulwinowe i humusowe, białka, węglowodany, bituminy, garbniki, makroelementy i mikroelementy, sole wapienne, żelazowe, glinkowe i krzemionkowe, ma działanie:
- estrogenne, stymulujące czynności jajników,
- przeciwzapalnie,
- ściągające,
- bakteriobójcze i bakteriostatyczne,
- wykazując korzystne działanie na naskórek oraz ukrwienie skóry.
3. Zastosowanie borowiny
Borowina jest wykorzystywana do celów leczniczych i pielęgnacyjnych. Zabiegi z jej użyciem stosuje się w sanatoriach, uzdrowiskach, gabinetach fizjoterapeutycznych oraz salonach kosmetycznych. Z powodzeniem można je stosować samodzielnie w domu.
Borowiny używa się również do produkcji różnego rodzaju lekarstw i kosmetyków (szampony, płyny, sole do kąpieli i maseczki). Najpopularniejsze, zwłaszcza w uzdrowiskach, są kąpiele borowinowe. W Polsce zastosowano je po raz pierwszy w 1858 roku w Krynicy Górskiej.
Do przeprowadzenia jednej kąpieli potrzeba około 150 kg torfowego mułu, który miesza się w kadzi z wodą, by otrzymać gęstą papkę o temperaturze około 42°C. Kąpiel borowinowa nie może być dłuższa niż 25 minut. Można również przygotować półkąpiel (od pasa w dół) lub nasiadówki.
Kąpiel borowinową można również przygotować samodzielnie. Wystarczy użyć rozpuszczalnej w wodzie kostki torfowej lub pasty borowinowej do miejscowych okładów.
Można również stosować okłady borowinowe (plastry borowinowe można kupić w każdej aptece), pastę borowinową (która powstaje przez rozdrobnienie i uwodnienie borowiny), a i zażywać ją doustnie. Wówczas borowinę w formie rozdrobnionego proszku rozcieńcza się wodą destylowaną i filtruje.
Wykorzystuje się również tampony borowinowe dopochwowe, które wprowadza się, korzystając z tubki z kapturkiem dopochwowym. Okłady na skórę z borowiny powodują regenerację naskórka i tkanek, które uległy uszkodzeniu i zwiększają ukrwienie skóry, łagodzą bóle kręgosłupa.
Mogą wyregulować cykl miesiączkowy oraz objawy menopauzy. Borowinę wykorzystuje się również w kosmetyce, ponieważ ta poprawia wygląd skóry i włosów, ujędrnia i wygładza skórę, redukuje zmarszczki i odmładza.
Kontakt z ciepłą borowiną oznacza szybszy metabolizm komórkowy. Zbędne substancje zostają wydalone, komórki tłuszczowe ulegają rozbiciu. Dzięki temu można pozbyć się nie tylko cellulitu, ale i kilku centymetrów.
4. Wskazania do stosowania borowiny
Borowina pomaga między innymi w leczeniu:
- ostrych i przewlekłych stanów zapalnych kości, stawów, mięśni,
- schorzeń reumatycznych,
- obrzęków po stłuczeniu, złamaniu, zwichnięciu,
- bólu w obrębie szyi, barków, kręgosłupa,
- chorób układu krążenia, takich jak miażdżyca i związane z nią zwężenie naczyń,
- chorób układu nerwowego, takich jak rwa kulszowa, niedowłady,
- chorób układu pokarmowego, takich jak wrzody żołądka, przewlekłe zapalenie jelit,
- chorób kobiecych, takich jak nadżerki, stany zapalne przydatków i pochwy,
- stanów po operacjach ginekologicznych, przy niedoczynności hormonalnej jajników, objawów menopauzy.
5. Przeciwwskazania
Choć właściwości lecznicze borowiny są nie do przecenienia, istnieją sytuacje, kiedy jej stosowanie nie jest dozwolone. Przeciwwskazaniami do stosowania borowiny są:
- krwawienie z dróg rodnych,
- niestabilne ciśnienie,
- żylaki,
- ostre stany zapalne,
- choroba wieńcowa,
- urazy kości i stawów w początkowym okresie,
- niewydolność oddechowa,
- niewydolność krążenia,
- nadczynność tarczycy,
- osłabienie,
- nowotwory,
- ciąża,
- zbyt młody wiek (nie mogą jej używać osoby poniżej 25. roku życia).
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.
Zaznaj głębokiego relaksu
To proste. Wystarczy umówić wizytę.