Masaże dla każdego

01 — Masaż klasyczny

Opis masażu klasycznego odnosi się do terapii, która ma na celu zarówno zabieg relaksujący, jak i leczniczy. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów masaży, pozwala on ukoić nerwy i rozluźnić napięte mięśnie. Taki rodzaj fizjoterapii pomaga w chorobach dotykających zarówno ciało Pacjenta, jak również jego psychikę.

02 — Masaż relaksacyjny

Masaż relaksacyjny Celem masażu relaksacyjnego, zgodnie z nazwą, jest uspokojenie organizmu oraz wprowadzenie go w stan relaksu. To doskonała forma terapii niemal dla każdego – pozwalająca m.in.:

zredukować napięcie mięśniowo – nerwowe,
zrelaksować umysł,
uzyskać uczucie pełnego odprężenia,
zmniejszyć poziom stresu.

Masaż relaksacyjny zatem sprawdza się zatem zarówno w stanach zmęczenia fizycznego – na przykład po długotrwałym wysiłku sportowym, jak i zmęczenia umysłowego – po ciężkim dniu w pracy, czy doświadczeniu stresującej sytuacji. Jest to bardzo delikatny zabieg, prowadzony w spokojnej, wyciszającej atmosferze, która pozwala pacjentowi oderwać się od problemów i rozluźnić się w pełni. Jakie efekty daje masaż relaksacyjny? Poza efektem rozprężenia i relaksu, masaż relaksacyjny korzystni wpływa na wiele aspektów pracy organizmu, pozwalając między innymi:

zniwelować dolegliwości bólowe (sprawdza się zatem m.in. po kontuzjach, a także, wspomagająco, w trakcie rehabilitacji po wypadkach),
poprawić metabolizm – przyspieszając proces spalania zbędnej tkanki tłuszczowej,
poprawić ukrwienie ciała – zapewniając rozszerzenie naczyń włosowatych i zapobiegając powstawaniu zakrzepów żylnych,
stymulować układ limfatyczny – pomagając szybciej usunąć toksyny z organizmu i wzmacniając naszą odporność.

03 — Masaż sportowy

Masaż sportowy bazuje na technikach masażu klasycznego. Masaż rozpoczyna się od rozgrzania mięśni poprzez rozcieranie, ugniatanie i oklepywanie ciała. Zabiegi te należy wykonywać dość energicznie i wkładając w to więcej siły niż w przypadku tradycyjnego masażu.

04 — Masaż izometryczny

Masaż izometryczny stanowi odmianę masażu klasycznego. Wykonuje się go przede wszystkim przy zanikach mięśniowych, a jego celem jest zwiększenie masy i przywrócenie siły osłabionym mięśniom, bez obciążania całego organizmu ćwiczeniami fizycznymi.

05 — Leczenie ultradźwiękami

Terapia ultradźwiękowa (określana także jako sonoterapia, fonoterapia, ultrasonoterapia albo ultrafonoterapia) polega na oddziaływaniu poprzez skórę na głębiej położone struktury ciała fali ultradźwiękowej (fali mechanicznej, akustycznej, o częstotliwości powyżej granicy słyszalności) w celu uzyskania efektów terapeutycznych, przede wszystkim efektu przeciwbólowego i stymulacji komórkowych procesów naprawczych, poprzez wywoływanie zjawisk fizjologicznych spowodowanych działaniami termicznymi (cieplnymi) i atermicznymi (głównie mechanicznymi).

06 — Refleksologia

1. Refleksologia – czym jest, na czym polega i jakie mogą być skutki

Problemy z krążeniem, przemianą materii oraz nadmierny stres to tylko niektóre dolegliwości, jakie może leczyć refleksologia. Już w czasach starożytnych wierzono, że praktyka ta jest sposobem na powrót do zdrowia i pozbycie się wszelkich schorzeń, które mogą utrudnić codzienne funkcjonowanie. Czym jest refleksologia, co oznaczają tajemnicze receptory na dłoniach i stopach i w jaki sposób ich uciskanie może wpływać na nasze zdrowie?

2. Co to jest refleksologia

Refleksologia zwana jest inaczej terapią zonową i jest zaliczana do medycyny holistycznej. Opiera się na umiejętnym uciskaniu konkretnych miejsc na stopach, dłoniach , twarzy oraz uszach. Miejsca te nazywa się refleksami. Uciskając dane punkty, można poprawić ogólne samopoczucie i wpłynąć na funkcjonowanie całego organizmu.

3. Krótka historia refleksologii

Trudno wskazać jakąś konkretną datę powstania refleksologii. Mówi się, że refleksologia jest stara jak świat. Człowiek bowiem od bardzo dawna stosował masaż stóp, ale robił to instynktownie, nie mając na celu uzdrawiania konkretnych części ciała. Ludźmi kierowała raczej chęć zrelaksowania się, odpoczynku i tym samym poprawy swojego samopoczucia. Zdaniem specjalistów początków refleksologia ma swoją genezę około 5000 lat p.n.e. w Chinach. Refleksologia nawiązywała do założeń tradycyjnej medycyny chińskiej, według której ciało człowieka składa się z kanałów energetycznych, zwanych meridianami, przez które płynie energia życiowa. Wszelkie zaburzenia związane z przepływem energii objawiają się w postaci różnych chorób i dolegliwości. Pierwszym dowodem na to, że została zastosowana refleksologia, jest znaleziona w egipskiej Sakkarze płaskorzeźba z grobowca Ankhmabora. Przedstawia ona dwóch mężczyzn masujących stopy dwóm innym mężczyznom.

07 Kinesiotaping – sekret plastrowania

Plastrowanie dynamiczne oraz materiał tworzący lecznicze taśmy opracował w latach 70. ubiegłego wieku Japończyk, doktor Kenzo Kase. Połączył w ten sposób oddziaływanie metod fizycznych ze stymulacją naturalnych procesów naprawczych i leczniczych zachodzących w organizmie. Zamierzeniem twórcy kinesiotapingu było opracowanie metody terapeutycznej, która przynosiłaby pacjentowi korzyści w trybie ciągłym a nie tyko w czasie, kiedy odbywa się fizjoterapia.

Tak powstały taśmy kinesiotaping (taping – tak z języka angielskiego nazywa się plastrowanie, kinesiology to nauka o ruchu). Wykonane są z bawełny i kleju akrylowego, mają ciężar i grubość zbliżone do tych samych właściwości skóry. Są antyalergiczne, przepuszczają powietrze i nie krępują ruchów. Nalepione na skórę mogą działać wielokierunkowo:

likwidować lub zmniejszać ból (plastry przeciwbólowe) – badania potwierdzają, że działają pozytywnie nawet w przypadku ostrego, silnego bólu pooperacyjnego, eliminując konieczność stosowania środków przeciwbólowych;
regulować napięcie mięśniowe, a przez to wpływać na ich siłę działania i zakres ruchu;
chronić przed urazami;
likwidować lub redukować obrzęki;
umożliwiać uprawianie sportu w sytuacji, kiedy potencjał mięśni, wiązadeł i stawów jest ograniczony chorobą lub pozostałościami po urazie;
wspomagać terapię usprawniającą układ ruchu (działają podobnie jak plastry rozgrzewające).

Z powodu tak szerokiego spektrum terapeutycznego, plastry wykorzystywane są obecnie w wielu dziedzinach medycyny: neurologii, ortopedii, ginekologii, pediatrii, onkologii. W ortopedii stosowane są w takich schorzeniach jak m.in.:

urazy kolana
urazy kręgosłupa
uraz stawu skokowego
zerwane więzadła kolana lub inna kontuzja kolana
kontuzja barku
uszkodzone wiązadło krzyżowe.

Plastry działają zbawiennie na układ mięśniowy człowieka, wymuszają prawidłową postawę i sprawdzają się przy korekcji istniejących już wad postawy.

Plastry Kinesiotaping – jak naklejać i jak działają?

Na ciało naklejane mogą być taśmy mniej lub bardziej rozciągliwe – zależnie od wskazań. Nie można ich przyklejać w sposób przypadkowy, ponieważ nie spełnią swojej roli a nawet mogą zaburzyć prawidłową biomechanikę elementów układu ruchu. Muszą być nakładane na skórę w ściśle określonych miejscach i w ściśle określony sposób. Najlepiej, jeśli plastry przykleja przeszkolony fizjoterapeuta – wtedy prawdopodobieństwo, że perfekcyjnie spełnią swoje zadanie, wynosi 100%.

08 — Punkty spustowe (trigger points)

1. Czym są punkty spustowe?

Punkty spustowe (ang. trigger points) mięśniowo-powięziowe to nadwrażliwe miejsca zlokalizowane w obrębie brzuśca mięśnia szkieletowego lub powięzi. Występują zwykle w nadmiernie napiętym paśmie włókien mięśniowych jako wyczuwalne palpacyjnie zgrubienie, które pod wpływem kompresji wywołuje ból charakteryzujący się promieniowaniem lub rzutowaniem w inne miejsce. Punkty spustowe często pojawiają się w mięśniach chronicznie przeciążonych, a czynnikiem sprzyjającym ich powstawaniu jest również stres emocjonalny. Mogą zmniejszać elastyczność mięśni, co za tym idzie – ograniczać zakres ruchomości w stawach oraz osłabiać mięśnie.

2. Punkty spustowe – rodzaje

Punkty spustowe nie są jednolitą grupą, gdyż dzieli się je na wiele różnych rodzajów. Są to:

aktywne punkty spustowe – powodujące samoistne dolegliwości bólowe. Są bardzo wrażliwe w czasie palpacji, a podczas kompresji wywołują charakterystyczne dla siebie wzorce bólu promieniującego lub rzutowanego. Zmniejszają elastyczność mięśni i powodują ich osłabienie. Ponadto mogą wzbudzać lokalne drżenia mięśniowe;
utajone punkty spustowe – nie powodują samoistnych objawów bólowych, lecz pod wpływem nacisku wywołują dolegliwości lokalne oraz rzutowane lub promieniujące. Dodatkowo mogą stać się punktami aktywnymi lub powstać z punktów aktywnych. Zmniejszają elastyczność mięśni i powodują ich osłabienie;
satelitarne punkty spustowe – mogą powstać w obrębie tego samego mięśnia, w którym obecny jest pierwotny (główny) punkt spustowy, mogą także występować w innych mięśniach związanych z obszarem rzutowania pierwotnego punktu spustowego. Zwykle ulegają dezaktywacji po zlikwidowaniu pierwotnego punktu spustowego.
embrionalne punkty spustowe – wrażliwy palpacyjnie punkt w obrębie mięśnia szkieletowego lub powięzi, który nie daje dolegliwości rzutowanych ani promieniujących może stanowić tzw. punkt spustowy embrionalny. Pod wpływem dalszych obciążeń może przerodzić się on w utajony, a następnie aktywny punkt spustowy;
centralne punkty spustowe – zlokalizowane w środkowej części brzuśca mięśniowego, w okolicy zakończenia nerwowego;
obwodowe punkty spustowe – znajdują się w obrębie przejścia mięśniowo-ścięgnistego lub przyczepu. Mogą wywoływać entezopatię (zmiany chorobowe przyczepu ścięgnistego).

3. Proces powstawania punktów spustowych

Na początku musi dojść do podrażnienia tkanki mięśniowej – np. na skutek przeciążenia, naciągnięcia, uderzenia, schłodzenia, mikrourazów. W efekcie tego następuje uwalnianie drażniących związków chemicznych (w efekcie podrażnienia), m.in. substancji neurowazoaktywnych i zwiększenie wrażliwości zakończeń nerwowych na skutek działania substancji drażniących.

Następnie ma miejsce obrzęk naczyń krwionośnych i zwiększenie ich przepuszczalności, co prowadzi do obrzmienia okolicznych tkanek. Nacisk obrzmiałych tkanek na pobliskie naczynia kapilarne, powodujący lokalne niedokrwienie, co za tym idzie – niedotlenienie tkanek i upośledzenie ich funkcji.

Wzrost wydzielania substancji drażniących i uwrażliwienie receptorów bólowych powoduje progres odczuwanych dolegliwości aż do dokuczliwego bólu. Z kolei zwiększona aktywność układu współczulnego powoduje uwalnianie innych substancji, m.in. noradrenaliny. Nadwrażliwe zakończenia nerwowe odbierają to jako dodatkowy bodziec i przekazują informację o większym bólu.

4. Diagnostyka punktów spustowych

Punkty spustowe aktywne lub utajone występują niemal u każdego, włączając osoby młode. W efekcie, aby odnaleźć punkt spustowy należy w pierwszej kolejności zlokalizować nadmiernie napięte pasmo włókien mięśniowych. Wykonywanie ruchów z naciskiem w poprzek takiego pasma powinno doprowadzić do ustalenia, który obszar jest najbardziej wrażliwy i w nim ściślej poszukiwać zgrubienia, które pod wpływem kompresji wywoła ból promieniujący lub rzutowany. Jeżeli miejsce wrażliwe nie daje takich dolegliwości, mówimy wtedy o punkcie maksymalnie bolesnym, jednak nie jest to poszukiwane.

Zaznaj głębokiego relaksu

To proste. Wystarczy umówić wizytę.